Keçid linkləri

2024, 27 Noyabr, çərşənbə, Bakı vaxtı 05:52

Qaçay Köçərli. Kef yeri sanırdım bir vaxt dünyanı


KEF YERİ SANIRDIM BİR VAXT DÜNYANI


Mən subay olanda elə bilirdim
Dünya kef yeridir,kefdədir hamı.
Məni qınamayın, belə bilirdim,
Kefdir bu dünyanın səhər-axşamı.

Mən elə bilirdim hər bir insana
Bu dünya həmişə gülərüzlüdür.
Elə buna görə baxsan hayana
Qızları həmişə gül bənizlidir.

Mənim öz dərdlərim olmadığından
Dərdini görmürdüm özgələrinin.
Üzümə sevinclə gülürdü hər yan,
Hər gün kefindəydim bu kef yerinin.

Evləndim, kef yeri dəyişdi yaman,
Oldu qaşqabaqlı gülərüz dünya.
Hara üz tutdumsa,qalxdı qarşımdan,
Hər gün dalğalandı bu dəniz dünya.

Ev dərd, iş dərdi cumdu üstümə,
Məni sürüdülər belədən belə.
Dərd oldu canavar, mən döndüm yemə,
Onlar yaşadılar hər gün bu yemlə.

Dünyaya dörd balam gəldi, sevindim,
Ancaq qayğıları mənə dərd oldu.
Özümü uçurdum, özümdən endim,
Bu dərd ömür boyu mənə yurd oldu.


OYNAYAN ADAM


Nə var yaşamağa, olmasa məslək,
Hansı hava olsa, oynarsan ona.
Birində oynayıb alqış alan tək
Həvəslə girərsən başqa oyuna.

Sirkdə ayı kimi oynadıb səni,
Sonra tumarlayıb yemək verərlər.
Yuxuda oynarsan bütün gecəni,
Oynaya-oynaya açılar səhər.

Vərdişə çevrilər oynamaq belə,
Oynarsan yeriyib, ya da qaçanda.
Durub oynayarsan evdə həvəslə
Arvadın önündə süfrə açanda.

Tamam oyun olar bu həyat sənə,
Heç görə bilməzsən onun özünü.
Ayıra bilməzsən çıxanda önə
Onun əyrisindən onun düzünü.

Oynarsan həyətdə əsəndə külək,
Oynarsan üfüqdən boylanan günə.
Oynadıb,oynadıb səni tula tək
Ovda qışqırarlar ovun üstünə.

Oynaya-oynaya ov gətirərsən,
Oynayıb ovçuya verərsən onu.
Canavar ovuna aparılsan sən,
Onda öyrənərsən başqa oyunu.

* * *

Oğlum döyüşlərdən getdi məzara,
Mən onun yasından geyindim paltar.
Onun ölümündən bircə il sonra.
Dalınca anası getdi bir bahar.

Qəlbimdə üst-üstə yığdım dərdi mən,
Bu quduz dərdləri bölən olmadı.
Gülərüz dünyanın gülüşlərindən
Onun sifətində bir iz qalmaldı.

İndi eybəcrdir dünyanın üzü,
Mən yaman qorxuram baxmaqdan ona.
Doludur qan ilə dünyanın gözü,
Qara qan püskürür ona baxana.

Kef yeri sayırdım bir vaxt, bir zaman,
İndi yas yeridir bu dünya mənə.
Mən tənha qocanın basıb başından,
Atıb daşıb gələn dərdin selinə.

"Azərbaycan" jurnalı
XS
SM
MD
LG